O KADAR GÜZEL BIR YÜZDÜ KI..
O kadar güzel bir yüzdü ki
Gelip geçici olamazdi
Ya da bir resimdi çizilmis yastigima
Onunla hep
Bir uçurum kiyisinda gibi sevistik
Kanatlanip
Birbirimizin uçurumuna
Sevismek bir siir
Bir uçurum dengesidir
Yer çekiminin
Ve akil çekiminin disinda
ON AYRILIK SIIRI - 1
Hayatta ve ölümde ayrildik
Ayrildi iki beden
Gönüllerimiz ayrildi
Seslerimiz ayrildi birbirinden
Ellerimiz ayrildi
Kokularimiz
Ayni yatakta uyanmalarimiz
Gülüslerimiz
Gözyaslarimiz
Düslerimiz ayrildi birbirinden
Ruhun içindeki gece
Kapladi her seyi birden
ON AYRILIK SIIRI - 2
Sadece ikimize degil
Bütün hayata üzgünüm
Fotograflarda
Bir gece hatirasi
Öylesine yalnizim ki
Sanki yokum
Eriyor eski ben
Ve yeni biri olamiyorum
Keder sokulgan adimlariyla
Gelip kivriliyor yüregime
Hayat sakin
Safakta evler gibi
Sanki hiç bir sey olmadi
Ikimiz yokuz sadece
Biz olan ikimiz yokuz
Deniz hep orada
Ve agaçlar ayni düslerinde
ON AYRILIK SIIRI 4
Baska biri olacaksin istemesen de
Tenine baska bir ten dokundugunda
Gövden bulustugunda baska bir gövdeyle
Baska bir nefesle karistginda nefesin
Baska biri olacaksin istemesen de
Gece uykunda ya da gün ortasinda
Irkileceksin apansiz bir duyguyla
Bir uçurum kiyisinda sendelemis gibi
Baska biri olacaksin istemesen de
Bakislarimin izini tasiyan giysilerin
Tüketecek ömürlerini birer birer
Degisecek yeri bir dolabin,pencerede bir çiçegin
Baska biri olacaksin istemesen de
Dudaklarinda benden sonraki bir çizgi
Tanimadigim bir ton gülüsünde
Ve artik beni unutmaya baslayan gözlerin
Sonra,sonra baska birisin
ON AYRILIK SIIRI 6
Geçmis zaman
Animsaniyorsa,simdidir;
Koparilip atilir ya da
Bir yaprak gibi bir defterden
Koparilip atilan
Çirpinan bir yürek olabilir,
Ya da bir yaz gecesi,
Yildizlari can çekisen
ONUN TÜRKÜSÜNÜ, GUEVARA’NIN
Daglarin ve nehirlerin
Türküsünü söylemek istiyorum
Büyük gökyüzünün ve kirlarin.
Mavi çiçegin türküsünü söylemek istiyorum
Umudun ve sevdanin.
Kahraman bir yüregin türküsünü söylemek istiyorum
Aslan türküsünü Guevara’nin.
Odalar ve sofalar kusatmis beni
Sandalyeler, masalar, tabaklar
Gökyüzü kusatmis beni, içim daraliyor
Gelenekler, korkular, kuskular
Kusatmis beni.
Rotatifler, silahlar, yasalar
Ah, aksam diyor
Sevgilim, askim benim
Iniyor daglara
Örtüsü gecenin
Bir çocuk durmadan
Büyük nehirleri özlüyor
Kaybolmus sevinçleri özlüyor.
Bu yürek durmadan
Geçiyor daglardan
Gölgesi çetelerin
Körlerin ve yetimlerin
Türküsünü söylemek istiyorum
Yavrusu ölmüs ananin
Hastalarin türküsünü söylemek istiyorum
Hapiste yalniz bir adamin.
Sevgili bir yüregin türküsünü söylemek istiyorum
Kardesimin, Guevara’nin.
Ah, nasil da aci
Böyle susup durmak
Kötüler, cellatlar elinde
Bunalirken güzelim halk
Fabrikalar yanlis çalisirken
Yanlis ekilirken toprak
Ayak, olmusken bas
Bas, olmusken ayak
Kavganin ve hürriyetin
Türküsünü söylemek istiyorum
Gür bir akisla akacak kanin
Esitligin türküsünü söylemek istiyorum
Halklar adina yükselen sancagin.
Sadeligin, inceligin, onurun
Türküsünü söylemek istiyorum
Onun türküsünü, Guevara’nin.
ÖĞRENDIM KI...
Yillar sonra ögrendim ki...
Ögrendim ki...
Kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsiniz.
Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz,
Gerisini karsi tarafa birakirsiniz.
Ögrendim ki...
Güveni gelistirmek yillar aliyor,
Yikmak bir dakika.
Ogrendim ki...
Hayatinda nelere sahip oldugun degil
Kiminle oldugun önemli.
Ögrendim ki...
Sevimlilik yaparak 15 dakika kazanmak mümkün
Ama sonrasi için bir seyler bilmek gerek.
Ögrendim ki...
Kendini en iyilerle kiyaslamak degil
Kendi en iyinle kiyaslamak sonuç getirir.
Ögrendim ki...
Insanlarin basina ne geldigi degil
O durumda ne yaptiklari önemli.
Ögrendim ki...
Ne kadar küçük dilimlersen dilimle
Her isin iki yüzü var.
Ögrendim ki...
Olmak istedigim insan olabilmem
Çok vakit aliyor.
Ögrendim ki...
Karsilik vermek
Düsünmekten çok daha basit.
Ögrendim ki...
Bütün sevdiklerinle iyi ayrilman gerek
Hangisi son görüsme olacak bilemiyorsun.
Ögrendim ki...
« Bittim » dedigin andan itibaren
Pilinin bitmesine daha çok var.
Ögrendim ki...
Sen tepkilerini kontrol edemezsen
Tepkilerin hayatini kontrol eder.
Ögrendim ki...
Kahraman dedigimiz insanlar
Bir sey yapilmasi gerektiginde
Yapilmasi gerekeni
Sartlar ne olursa olsun yapanlar.
Ögrendim ki...
Affetmeyi ögrenmek deneyerek oluyor.
Ögrendim ki...
Bazi insanlar sizi çok seviyor
Ama bunu nasil gösterecegini bilemiyor.
Ögrendim ki...
Ne kadar ilgi ve ihtimam gösterseniz
Bazilari hiç karsilik vermiyor.
Ögrendim ki...
Para ucuz bir basari.
Ögrendim ki...
En iyi arkadasla sikici an olmaz.
Ögrendim ki...
Düstügün anda seni tekmeleyecegini düsündüklerinden bazilari
Kaldirmak için elini uzatir.
Ögrendim ki...
Iki insan ayni seye bakip
Tamamen farkli seyler görebilir.
Ögrendim ki...
Asik olmanin ve aski yasamanin çok çesidi vardir.
Ögrendim ki...
He sartta kendisiyle dürüst kalanlar
Daha uzun yol yürüyor.
Ögrendim ki...
Hiç tanimadigin insanlar,
iki saat içinde,
senin hayatini degistirir.
Ögrendim ki...
Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatir.
Ögrendim ki...
Duvarda asili diplomalar
Insani insan yapmaya yetmez.
Ögrendim ki...
Ask kelimesi ne kadar çok kullanilirsa, anlam yükü o kadar azalir.
Ögrendim ki...
Karsindakini kirmamak ve inançlarini savunmak arasinda çizginin nereden geçtigini bulmak zor.
Ögrendim ki...
Gerçek arkadaslar arasina mesafe girmez.
Gerçek asklarin da!
Ögrendim ki...
Tecrübenin kaç yasgünü partisi yasadiginizla ilgisi yok,
Ne tür deneyimler yasadiginizla var.
Ögrendim ki...
Aile hep insanin yaninda olmuyor.
Akrabaniz olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve güven ögrenebiliyorsunuz.
Aile her zaman biyolojik degil.
Ögrendim ki...
Ne kadar yakin olursa olsunlar
En iyi arkadaslar da ara sira üzebilir.
Onlari affetmek gerekir.
Ögrendim ki...
Bazen baskalarini affetmek yetmiyor.
Bazen insanin kendisini affedebilmesi gerekiyor.
Ögrendim ki...
Yüreginiz ne kadar kan aglarsa aglasin
Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.
Ögrendim ki...
Sartlar ve olaylar,
Kim oldugumuzu etkilemis olabilir.
Ama ne oldugumuzdan kendimiz sorumluyuz.
Ögrendim ki...
Iki kisi münakasa ediyorsa,
Bu birbirlerini sevmedikleri anlamina gelmez.
Etmemeleri de sevdikleri anlamina gelmez.
Ögrendim ki...
Her problem kendi içinde bir firsat saklar.
Ve problem, firsatin yaninda cüce kalir. (Tamer Karaoglu)
Ögrendim ki...
Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pismanligin uzun yillar sürüyor. (Ruhat Cengiz)
Ögrendim ki...
Bu yaziya bir siir yakisirmis
PARISTI
Paristi, geceydi, gençtim
Koyu simsiyah akiyordu seine
Sarhostum, islaktim, esriktim
Asktan, siirden, kederden
Paristi, binbir surat paris
Bir zaman benimde sevgilim olan
Kanatir gibi bir aksamüstü
Öpünce eylül dudaklarimdan
Paristi, hüzünlerden hüzün begen
Orada ölmek istiyordum
Yazilmamis siirlerimi
Ardimsira sürüklüyordum
Paristi, aksamin paris’i
Her gülüs, her söz bir sir küpüydü
Tepeden tirnaga bir kalptim sanki
Özleyitlerle örtülü
Paristi hangi zamanin paris’i
Uçup giden yatamla uçarak
Aniya dönüttü her tey birden
Aniya dönüstü ask
Paristi, gecenin hüznün paris’i
Yagmurun ve gençligin
Tesekkürler, esirgedigin
Ve sundugun her sey için
PARIS SIIRLERI IV
Ariyordum özgürlüge giden yolu
Insan yüzlerinde degil gökyüzünde
Ariyordum küçük beyaz bir bulutu
Bogularak uyandigim o saatte
Beni avutan o küçük bulut muydu
Bir ask bile yoktu yikan ve onaran
Bir ask piril piril yagmur sularindan
Paylastigim bir sey yoktu bu sehirde
Siirin bittigi yerde baslayan ne
Çocuklugum muydu içimde sizlayan
Ve hayatin artik geçip gittigini
Anliyordum derin akan sular gibi
Kopmus köklerimden çarparken rüzgarda
Gece bir uçurum gibi baslayinca
Boguntulardan çikardim bu siirde
Kimse yok Akdeniz agliyor sadece
Garip ve yitik bir sonbahar gününde
Anlamlarin hizi biçimi asarken
Aglamaz kendi uçurumuna düsen
Bogulan kendinin labirentlerinde
PARIS SIIRLERI V
Ariyordum özgürlüge giden yolu
Insan yüzlerinde degil gökyüzünde
Ariyordum küçük beyaz bir bulutu
Bogularak uyandigim o saatte
Beni avutan o küçük bulut muydu
Bir ask bile yoktu yikan ve onaran
Bir ask piril piril yagmur sularindan
Paylastigim bir sey yoktu bu sehirde
Siirin bittigi yerde baslayan ne
Çocuklugum muydu içimde sizlayan
Ve hayatin artik geçip gittigini
Anliyordum derin akan sular gibi
Kopmus köklerimden çarparken rüzgarda
Gece bir uçurum gibi baslayinca
Boguntulardan çikardim bu siirde
Kimse yok Akdeniz agliyor sadece
Garip ve yitik bir sonbahar gününde
Anlamlarin hizi biçimi asarken
Aglamaz kendi uçurumuna düsen
Bogulan kendinin labirentlerinde
PARKTA RASTLADIĞIM ADAM
Parkta rastladigim adamin
Bir kolu kesikti bileginden
Çiftçiymis
Tekirdag’ in köylüklerinden
Bir kizi veremden ölmüs
Bu sehri Istanbul’ da
Karisi tutturmus:
Kizimin mezari nerde ben orda
Satmis savmis ihtiyarcik
Varini yogunu
Feriköy’ de bir evcegize
Sokmuslar bascagizlarini
Ikinci kiz desen
Kibarca: Akil hastasi
Anaya babaya
Vermez bir rahat yüzü
Oglanlardan büyügü
Dört çocuklu bir soför
Küçük oglan
Bir tamirhanede ömür çürütür
Fayda yok anlayacagin
Ne oglanlardan, ne kizlardan
Bir fabrikada is bulmus
Kaçak isçi çalistiran
Kirk yilin köylüsü
Ne yapsin isçi olursa
Daha yili dolmadan
Kaptirivermis elini çarka
Gerisi bilinen hikaye
Patrondan imdat görmez
Evde kari aglar
Deli kiz vermez rahat
Kendisine rastladigimda
Düsünüp duruyordu bir kanepede
Ben sordum o anlatti
Güzelim Tekirdag sivesiyle...
