2






$AIRLERIN
$IIRLERI
ve
HAYATLARI



AHMET HA$IM

1

ATAOL BEHRAMOGLU

1

2

3

ATTILA ILHAN

1

2

3

4

5

CAHIT ZARIFOGLU

1

2

3

4

CAN YUCEL

1

2

3

ISMET OZEL

1

2

3

4

MEHMET AKIF ERSOY

1

2

3

MURATHAN MUNGAN

1

2

3

4

5

6

7

NAZIM HIKMET RAN

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

NECIP FAZIL KISAKUREK

1

2

ORHAN VELI KANIK

1

2

SEZAI KARAKOC

1

2

3

SUNAY AKIN

1

2

YAHYA KEMAL BEYATLI

1

YAVUZ BULENT BAKILER

1

YILMAZ ERDOGAN

1

  


2


CAM YAZ 

 

Adini arayan rumuz 

Eylüllerden yaz yap bana 

Bir dönümlük bir dünyada 

Siirim mintika temizligi 

Cam siselere koydugum 

Eylüllerden yaz yap bana 

Bir dönümlük bir çocukluk 

gökkusagi uçurtma 

mayin mantar ütopya 

yalanci mücevherler gibi 

birbirine benzemeyen siirler yazdim 

okyanusa karsi agladim sonra 

Bak ay karisiyor aksama 

Acemi mevsimlerdi 

Ask adi altinda yillarca tek kale top oynadim 

Cam üfledi siirlerimi 

Batik gökkusagi, patlamis mayin 

yirtik uçurtma 

Eylül gelmeden bavulumda ütopya 

Kendime trenlerden ayrilik aldim 

bak ay karisiyor alnima 

Adini arayan rumuz 

bu mantar sende kalsin 

Yirt at bu siiri okuduktan sonra 

 

 

ÇIPLAK

         

iki çiplak yara

iki çiplak düsman

simdi karsi karsiya

artik hersey olabilir

artik bütün dünya karanlik imkan

geç geçebilirsen ruhum

bir daha buralardan

 

asktaki düsmanlik degil

düsmanliktaki ask

onlari simdi birbirinden ayiran

ruh ölür, beden unutur

av kurtulur kendine kurdugu

mazinin tuzagindan

 

kendinin sonuna geldi mi

yeniden görür insan

çiplak hüküm, aci özgürlük!

kana karisan ask zamana intikamla sizar

bilirim, çok geçtim buralardan

benim zaferim ayrildiktan sonra baslar

 

askta zafer olmadigini anlayana kadar

 

 

ÇÖL VE DUVAR

         

Hanlarda uguldayan çilgin hayaletler

çölün zamansiz epopesinden

gündeligin sefertasina daralan günler

 

çimentonun aktigi oluklarda

harflerdeki kehribar

tekrarlanarak kaybettirilen

yollardan gecece

vardigimiz

dünyaya kapatilmis kapilar

 

çimento akiyor harfler soluyor

baskalasmis bir benligi

kendimizle degistiriyoruz her seferinde

çikmiyor gönlümüzden hiç kimse

her yer çöl her yer duvar

 

 

DEVRIMIN BASHARFLERI

 

yorgun kentler dinamittir

bilir misiniz?

bu yorgun kentlerin dinamitleriyle

tarihin mahsup defterinden

silinir misiniz?

 

DIVAN

         

Hakikatim, magfiretim yadigarim.

Kalbini bende sinamislar için,

adadigim divanim..

Ömrümü hayat yapan bütün erkeklere,

Bir kere olsun,

Unutmak için...

Nafile bin kelime......

 

DIYALEKTIGE ÖVGÜ

         

Yasiyorsan eger' hiçbir zaman deme'.

Yikilir, yikilmaz görünen,

Kalmaz hiçbir sey nasilsa öyle

Buyuranlar verdiklerinde son buyruklarini

Buyruk altindakiler baslar konusmaya,

Kim'hiçbir zaman' demeyi göze alabilir?

Zulüm yürürlükteyse, kim suçlu: Kendimiz

Ve kimdir omu yikmak zorunda olan: Biz

Yenilen kalk ayaga!

Herseyini yitiren, dövüse devam!

Kavramissan olup biteni, seni kim tutabilir?

'Hiçbir zaman'dan 'bugün' dogar

Bugün yenilen yarinin yenenidir.

 

 

DIYALEKTIK MUTSUZLUKLAR

 

bir uzak sabah denizidir gittigin kapi

ellerinde rüzgârin tasinmaz çamurlari var

köpürmüs soylarimi toplarken çürüyen yanlarimdan

inan batmis sehirler gibi onarilmaz anilar

gözlerinde unuttugum o eski aciz miras

almaya gelsem solugumda dalgin yosun kokusu

biliyorum artik hiçbir gemi beni tasimaz

ve yeniden büyür içimde magrur bir zakkum gibi

                                                 terkedilmek korkusu

 

 

susarsin bir silâhsizlanma aksami

susarsin dudaklarinda isliklar kanar

öpülmez dudaklarin islik yarasi

mavzerdir dokunmalarim kirvem bilirsin

öpemem, öpersem tekmil bir asiret tragedyasi

 

 

hüznünü ver bana yeter, gizli hüznünü

 

                kollari bagli hüzün olsun dört yanim

iragina vurma beni kirvem, aglarim, delirirsin

sonra derler haklidir sevdasi

geç olur ki artik onarmaz rakilar

geç olur bir yaraya rakinin dagilmasi

 

 

sen denize sirtini dönen uykusuz dagli

gemiler nerde (ki çogu hüviyetidir melankolinin)

nerde aykiri mavzerler (onlara sigdiramazsin ki öfkelerini)

barut esmeri tenine sevdalarimi sürdügüm

nasil tasidin bunca yil delirmis saçlarinda

                                           o eski sark yelini

biliyorum dokunsam parmaklarim kirilir

dokunmasam eskîya uykusuzlugu çetin silâhlar gibi

 

 

DIZEYE DÜSEN

         

Kovulmusken hayatin bir yerinden

Yalnizken, umarsizken

Öfkeni dillendirecek bir eylem ararken kendine

Diyelim gecelerin o tekin olmayan serüveninde

Paranoya kivaminda iliskiler yasarken

Imtiyazsiz karanliklarin suçlu zevklerine

Yasagin büyüsüne, hayatin ve gündüzün

Öte - yüzüne siginirken

Ve intihar manifestosu gibiyken bütün duyarliklarin

Ansizin bir dize gelip takilir diline

Bir can simidi gibi en kurtarici keyfiyle

Bir zaman seninle kalir, yanibasinda,

Zaman içersinde yer degistiresin

Diye kendisiyle bir gönül erincini,

en düpedüz anlamiyla yaratmak eylemini

Yasarsin bir dizenin dizlerinde

Sonra uzaklasir senden,

Gözden kaybolur

Büyümüs, çogalmis bir siirin derinliklerinde

Ne senledir oysa, hep senledir oysa

Gecelerin ötesi dedigin sey

Kendin için yasadigin sinema

 

ECZA

 

Baska bir yüregin anisi

Sevdiginden yeni ayrilmis tende

Bir zamanlar senindi

Simdi için için ölmekte

 

Deneme gölgelerin safaginda

Birbirinden çözülmez bedenler

Hatira eski hastalik

Hatirla duruken baska bir yüregin anisi

Sevdiginden yeni ayrilmis tende

Heceye azalmis derin yaralar

Erken takvim

Kör dönemeç

Ecza yok kimsede

Belki simdilik

Belki bundan sonra hep böyle

 

 

ESKIDENDI ÇOK ESKIDEN

         

Hani erken inerdi karanlik,

Hani yagmur yagardi inceden,

Hani okuldan, isten dönerken,

Isiklar yanardi evlerde,

Eskidendi, çok eskiden.

 

Hani ay herkese gülümserken,

Mevsimler kimseyi dinlemezken...

Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken,

Eskidendi, çok eskiden.

 

Hani hepimiz arkadasken,

Hani oyunlar tükenmemisken,

Henüz kimse bize ihanet etmemis,

Biz kimseyi aldatmamisken,

Eskidendi, çok eskiden.

 

Hani sarkilar bizi bu kadar incitmezken,

Hani körkütük sarhosken gençligimizden,

Daha biz kimseye küsmemis,

Daha kimse ölmemisken,

Eskidendi, çok eskiden.

 

Simdi ay usul, yildizlar eski

Hatiralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzden

Geçen geçti,

Geçen geçti,

Geceyi söndür kalbim

Geceler de gençlik gibi eskidendi

Simdi uykusuzluk vakti.

ESKI FENERLER ESKI GEMILER

         

uzun yanlislarla batti gemiler

geçtikleri her yerde

Içindekiler

 

toy rüzgarlarda

yelken açan düslerimiz

ugradigimiz adalarda dagildi

geçtigimiz gemilerde kaldi çarpilmis yüreklerimiz

boslukta el sallayan biri var hala

bizim varamadigimiz uzakliklara

 

ne kulaklarimizda siren sesleri

ne kadirga serenlerinin

yol açtigi birkaç tuzlu resim

içimiz bir ada kurakligi

sualti batiklariyiz gündemin

 

en fazla neyi bilebiliriz simdi

bulmacalarda geçen gemici deyimlerinden baska

hangi rakiya vursak kendimizi

dalgalarin kat yeri

mazisinden yeni bir insan çekip çikaramayanlar için

eksilerek kazanilan deneyim

 

örgütlü rastlantilarda her sey sessizlige güvendi

oysa eski fenerler eski gemiler içindi

paslandi ay isiginda gümüs eyerli tekneler

uykulari çevik tutan deniz rüzgarlari dagildi

simdi her seyi çiplak görmenin aci veren aydinligi

umudun yeni ve altin anlami.

 

 

ESGAL ÜZERINE BIR SIIR

         

Bir omuzuna attigi kolan

Bir omuzunda samanyolu

nehir yataklarinda bir ayagi

ötesi görünmüyor kamçili karanlikta

sulari sirtlayip geçmisti buradan

Çolpan yildizi hangi daglara düstü?

Ergir mi demirdag?

Biçagin sayada hafifligi bosuna

Boydan boya gögsümü geçen yarali hayvan

Adadim yüregimi ardindan giden aya

 

Dilsizim ve adsizim simdi

Ask diyorlar degil mi buna?

 

ay, saydam kuyu

yüzünün yüzüme ettigi zulüm

iste çuhaçiçegi, iste kayin agaci

gecikmis yagmurlardan su içmeye inen sögütler

tuzlasiyor kemiklerim sönen sularin üstünde

sabrin ilahisini bitirdim, dindi yollarim

Görünmez karanliktan biçtigim elmas kesim

döner dururum hala

Bilirsin tenhadir can

boynumda asili ay, söyle kimse geçmedi degil mi buradan?

 

 

EYLÜL RÜBAI

         

eylüle girdim eylüle girdim

her ömrün bir eylülü vardir

onca yasadim

simdi bildim

 

 

FAY

         

kaç kisiyim bu yalnizligin ortasinda

bir boga, bir leopar

Arena ve Opera

Iyot ve Rüzgar

Arsenik ve Sözcükler arasinda

yüzüm çaliliklarla kapli

aralayan gözüpek avcilar

için parslar geziyor kuytularinda

iyi yürekli bir canavar saklaniyor

yazdiklarimin ve yüzümün

satirlarinda

 

kendim için büyük bir tehlikeyim artik

ilerliyorum

içimdeki yer çatlagi boyunca

 

 

FERI SÖNMEMIS FERMAN

         

sesinin kininda bekleyen aksam

gözlerindeki nazara

kursun döktügüm kelimeler

kurakligin derinliginde hileli beyazlik

rüyalarin asilsiz eteklerinde kamasan su

seni bana kavusturan

ask mürekkebi

kör eder

kelimelerin gözlerini

kalbim

beyanimdir

gitmeye duran

kanda kurutulan veda sözleri

nice söylense

hiç söylenemeyen

kisa süren askin uzun vedasi

sönmemisken gözlerimizde

ilk günkü gibi tutusan fer

yolunu bekletir bitmemis ferman

 

ne kalan kalir ne kimse gidemez buradan

ayrilikla tartilan ask araftir

sonsuz bir simdiki zaman

 

 

FERMAN

         

Bazi nehirler tükenmek için akar

Bazi nehirler tükenmek için akar

Bazi nehirler tükenmek için akar

Bazi nehirler tükenmek için akar

Bazi nehirler tükenmek için akar

Bazi nehirler tükenmek için akar

Bazi nehirler tükenmek için akar

Bazi nehirler tükenmek için akar

Bazi nehirler tükenmek için akar

Bazi nehirler tükenmek için akar

Bazi nehirler tükenmek için akar

Günlerce gezdim bu misrain haysiyetiyle

Benimdir

Sormustun bir keresinde

Sen çok asik olmussun bense ilk

Yalnizca buymus gibi aramizdaki esitsizlik

Oysa ask siyasetnamedir

Sinif duvarlarina asilan ferman kesinliginde

Evet, çok asik oldum senden önce

Ama seninle ögreniyorum sevmeyi

Kirk yilda ögrendim su kadarcik gerçegi

Simdi hem asigim sana hem seviyorum seni

Sirf bu sözün hatirina yirmi yil sonra yeniden oku bu siiri

Senindir

Ferman senindir

 

 

FIRTINA..

         

Bak iste yaklasiyor firtina

Bak yine yükseliyor dalgalar

Yollardan sonra

Yillardan sonra

Sarkilar söylüyor çocuklar

Yollardan sonra

Yillardan sonra

Yeniden yanyana onlar

 

Ne geçmis tükendi

Ne yarinlar

Hayat yeniler bizleri

Geçse de yolumuz bozkirlardan

Denizlere çikar sokaklar...



winerilhan